De voedselzekerheid in Egypte staat onder hoge druk en de klimaatveranderingen zorgen voor kortere productieseizoenen. De ontwikkelingen waar de Egyptische overheid zich voor in wilt gaan zetten biedt mogelijkheden voor buitenlandse investeerders.

Egypte behoort tot de top tien van ’s werelds grootste producenten van gekweekte vis en is een grote exporteur van pluimvee. Echter gaat 50% van overige eigen productie verloren voordat het de markt bereikt, waardoor ruim 60% van het voedsel in Egypte wordt geïmporteerd.

Er worden veel zuivelproducten geïmporteerd. Slechts 15% wordt in eigen land geproduceerd. Naast zuivel bestaat de import veelal uit tarwe voor brood en soja en mais voor de veevoederindustrie. Ondanks dat Egypte een grote productie heeft aan consumptieaardappelen, worden deze niet als basis voedsel genuttigd.

Het productieverlies heeft te maken met een groeiende jonge bevolking (2,6% per jaar) en waterschaarste. Binnen 30 jaar zal de Egyptische bevolking verdubbeld zijn. Aangezien andere landen die aan de Nijl grenzen dezelfde prognose hebben, zal de druk op het gebruik van het water uit deze rivier alleen maar toenemen.

De Egyptische overheid heeft plannen om met de voedselzekerheid aan de slag te gaan. De regering zet in op efficiënt watergebruik, ontwikkelen van land in de woestijn, het tegengaan van verzilting en grootschalige introductie van bedekte teelt. Momenteel wordt water uit de Nijldelta hergebruikt, wat zorgt voor zoutaccumulatie en verzilting van de landbouwgrond.

Nederland zet met het nieuwe beleid voor buitenlandse handel in op meer samenwerking in onder andere watermanagement. Maar ook op de ontwikkeling van een nieuw voedselzekerheidsprogramma waarbij de horticultuur een belangrijke rol kan spelen. Kleineren producenten hebben vaak problemen met het koelen. Van groot belang is dan ook dat er meer samengewerkt zal gaan worden in koelketens, transport, opslag en distributie.