Geplaatst op:
Blog: Op de vlucht
Kateryna is onze nieuwe collega. Een collega met een speciaal verhaal. Noodgedwongen gevlucht vanuit Oekraïne, hebben wij haar met open armen ontvangen om een nieuw leven op te kunnen bouwen in Nederland. Kateryna deelt haar verhaal in deze blog.
Op 24 februari 2022, toen de oorlog in Oekraïne begon, was ik op zakenreis in China en Bangkok. In het begin begreep ik niet wat er aan de hand was. Toen ik terugkwam in Oekraïne, waren alle vluchten geannuleerd en luchthavens gesloten. Ik veranderde mijn ticket verschillende keren tot ik in Boekarest aankwam en mijn reis vervolgde met de bus naar mijn woonplaats Odessa.
Alle havens van Oekraïne waren geblokkeerd door de Russische marine. De maritieme gebieden van de Zwarte Zee werden ontmijnd en de doorvaart van schepen werd geblokkeerd. Schepen die aan het laden en lossen waren, liggen tot op de dag van vandaag vast. Havens als Ochakov, Berdynsk, Skadovsk, Mariupol werden vanuit zee en de lucht gebombardeerd.
De Russische oorlogsschepen waren vanuit mijn huis zichtbaar. Op het internet las ik dat Russische troepen een landing rondom Odessa aan het voorbereiden waren. Scholen werden gesloten en sporttrainingen werden gestaakt. Alles binnen het dagelijkse leven werd gestopt. Complete onzekerheid voor mijn toekomsten die van mijn twee kinderen; Arina en Ivan!
Ik moest een lastige beslissing nemen. Blijven we hier of gaan we schuilen of zelfs vluchten? Rekening houdend met het gebrek aan werk, zonder enige uitkering of hulp, behalve van mijn ouders.
Familieleden uit de Sumy-regio van Oekraïne waren al ondergedoken in een schuilkelder vanwege de beschietingen op de regio. Zij stuurden sms’jes dat de regio zowel vanaf als vanuit de grond beschoten werd en Russische tanks in aantocht waren.
Russische fascisten zouden waarschijnlijk ook onze stad bezetten. Ze hebben Mariupol, Berdyansk, Skadovsk en Ochakov in as gelegd en er zijn gevechten tussen Kherson en Nikolaev, een plaats 140 km van mijn geboortestad Odessa.
Op 2 maart hebben we de auto volgeladen en vertrokken we richting Moldavië, waar mijn vrienden met hun kinderen op ons wachtten. Eenmaal de grens over mochten we de nacht in een huis van onze vrienden doorbrengen. De volgende dag zijn we met drie gezinnen richting Nederland gereden.
De keuze viel op Nederland omdat mijn oud-klasgenote Dasha een vriend-cliënt, ons hulp aanbood. Een wanhoopsdaad, maar er was geen keus en geen tijd om na te denken. We waren onwetend en begrepen niet wat er zou gebeuren, het enige dat we wilden, was de kinderen beschermen tegen de angst die in Oekraïne heerste.
De weg naar Nederland toe was erg moeilijk. Grenzen waren overvol met vluchtelingen uit Oekraïne. De rijen waren zeven tot acht uur lang en we wisten niet eens welke weg we moesten volgen. Aan de grenzen stippelde mijn vader de weg voor ons uit. We brachten de nachten telkens ergens op een nieuwe plaats door, maar overal behandelden de mensen ons met vriendelijkheid en begrip.
Toen we na vier dagen en drie nachten in Nederland aankwamen, werden we opgewacht door een geweldig persoon, Bart, een vriend van Dasha. Hij regelde gratis onderdak en eten voor ons. Mijn hele familie is deze man zeer dankbaar. Hij heeft ons allemaal geholpen in moeilijke tijden.
Inmiddels heb ik samen met mijn kinderen en moeder een huis in Overschie kunnen bemachtigen en vervul ik de rol als Customer Service Representative bij Jordex waar ik in een warm bad ben ontvangen, maar hoe kwam ik bij Jordex?
Enkele jaren geleden belden mijn collega's, agenten uit Georgië, mij op en zeiden dat ze mijn contacten had doorgegeven aan een agent uit Nederland, Rotterdam, die mijn hulp nodig zou hebben als agent in transport in Oekraïne. Na een eerste ontmoeting op het kantoor van mijn vorige werk sloot het bedrijf zich aan bij het EAA Network, waarin ik verantwoordelijk werd voor aanvragen, prijzen en vervoer.
Ik vond het erg leuk om met het EAA Network te werken en te communiceren, met elk transport naar waar ook ter wereld, had ik geweldige mogelijkheden en vooruitzichten voor de uitvoering ervan. Met Peter correspondeerden we vaak over zaken en vooruitzichten.
Toen de problemen zich voordeden in Oekraïne, had ik enkele dagen een paniektoestand. Peter, Managing Director van het EAA Network en tevens Key Account Director van Jordex, schreef mij in de eerste dagen van de oorlog. Ik begreep niet wat er gebeurde en communiceerde onsamenhangend, probeerde de situatie uit te leggen, die ik niet begreep.
In het eerste deel van mijn blog beschreef ik wat er in de omgeving gebeurde. Een week later waren we in Hilversum. En op de eerste dag, kreeg ik een sms van Peter. Hij vroeg hoe het met mijn gezin ging, maar ik wist niet wat ik moest antwoorden, ik schreef alleen maar dat ik in Nederland was in Hilversum. Op dat moment wist ik nog niet dat Peter ook voor de firma Jordex werkt, met wie ik regelmatig contact had.
Ik schreef Peter met de vraag of hij bedrijven kon aanbevelen waar ik mijn CV's naartoe kon sturen. Aangezien ik mij had ingeschreven, was de volgende stap het vinden van een baan. In feite gebeurde alles zoals in een film. Hij antwoordde onmiddellijk dat ik kon proberen het naar Jordex te sturen, hij zou het doorgeven aan de HR-afdeling en zij zouden het vervolgens in overweging nemen.
Ik ging naar het eerste gesprek met enthousiasme over de geweldige kansen en vooruitzichten die zich voor mij openden, ik werd zeer hartelijk ontvangen, we praatten erg lang, maar het was erg interessant en spannend. Bij het verlaten van het kantoor op weg naar Hilversum, realiseerde ik me dat dit het bedrijf is waar ik altijd al heb willen werken.
Ik keek uit naar het tweede gesprek, hoewel niemand me iets beloofde, wilde ik echt in zo'n bedrijf komen met geweldige mogelijkheden voor transport over de hele wereld. Het spannendste moment was, toen Bianca mijn liet weten dat "ik nu bij de Jordex Family hoor". Dit is niet in woorden uit te drukken; ik was net een klein kind dat zich verheugde op een waanzinnig groot cadeau waar ik mijn hele leven al van gedroomd had.
En toen begon het te draaien, ik ga met zoveel plezier naar mijn werk en ik hou echt van mijn collega's, het werksysteem, alles is zo interessant... Ik leer elke dag iets nieuws en het is zo geweldig. Ik ben heel blij dat ik met mijn ervaring kan bijdragen aan de ontwikkeling van het bedrijf.